ჩემება (ჩემებას)

1. სახელი ჩემენს ზმნისა ,br> {და}ჩემება, {გა}ჩერება
    

   ბოშალას ჩემენქი დო ბილიოს გილანახუნქი: ეკური, გვ. 384 - ბიჭობას იჩემებ და საცვალს რეცხავ. ირო დეეჩემი ვარი: ქხს, 1, გვ. 100 - სულ დაიჩემე უარი. თორქ თოლიშა ვაგაჩემინუ ბოშის: მ. ხუბ., გვ. 4 - თვალი თვალში ვერ გაუსწორა ბიჭმა. ბრელი ხანც ვადუუჩემათ ართ ადგილც: ყაზაყ., 16.03.1930, გვ. 2 - დიდხანს არ გააჩეროთ ერთ ადგილზე. ჩემენს (იყენ. დიიჩემენს დაიჩემებს, დიიჩემუ//დეეჩემუ დაიჩემა, დუუჩემებუ დაუჩემებია, დონოჩემებუე(ნ) დაიჩემებდა თურმე) გრდუვ. საშ.-მოქმ. ჩემობს. იჩემენს (დიიჩემუ//დეეჩემუ დაიჩემა, დუუჩემებუ დაუჩემებია) გრდმ. სათავ. ქც. ჩემენს ზმნისა - იჩემებს

   See also: აჩემება (აჩემებას)
2.  

   ოცება

   See also: გაჩემება (გაჩემებას)
   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..