ლა ლე ლი ლო ლუ ლხ ლჷ
ლე- ლებ ლეგ ლეე ლეზ ლეკ ლელ ლემ ლენ ლეპ ლეჟ ლერ ლეს ლეტ ლეფ ლექ ლეყ ლეშ ლეჩ ლეჭ ლეხ ლეჯ

ლეკაფ-ი (ლეკაფის), ლეკუა (ლეკუას)

სახელი ულეკუანს ზმნისა

გარტყმა (გამეტებით)

.
 
ჟირიხოლო ართიანსუ ქულეკუანდუ ტურკისია
ორივე ერთმანეთს (ქე) ურტყამდა (გამეტებით) დიდ ჯოხსო.
ნოსაქ ბრელი ულეკუუ დიანთირს
რძალმა ბევრი ურტყა დედამთილს. // გადატ. ტარტარი (ენისა) — ლაყბობა.
ნოსა ულეკუანდუ ნინას
რძალი ატარტარებდა ენას (ლაყბობდა).
ულეკუანს (ულეკუუ
ურტყა, ილაყბა;
ულეკუაფუ
ურტყამს, ულაყბია
ნოლეკუაფუე(ნ)
ურტყამდა, ლაყბობდა თურმე) გრდმ. სასხვ. ქც. ურტყამს; ატარტარებს ენას, ლაყბობს.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9