(მოთხ. მა, მიც. მა, ნათეს. ჩქიმ; მრ. რიცხვი ჩქი/ჷ) მე, პირველი პირის ნაცვალსახელი მხოლობითი რიცხვისა, აღნიშნავს მოლაპარაკეს:
- მა პჭარუნქ
- მე ვწერ
- მა დო-პჭარი
- მე დავწერე
- მა დო-მიჭარუ
- მე დამიწერია;
- მა პკითხულენქ
- მე ვკითხულობ
- მა წეეპკითხი
- მე წავიკითხე
- მა წამიკითხირუ
- მე წამიკითხავს;
- ქუმოძირით მ
- მაჩვენეთ მე.: მ. ხუბ., გვ. 24
- ერთვის ნაწილაკები: მა-ვა მე-ო: მავა თაქ ვავორდია — მეო აქ არ ვიყავიო. მა-თ(ი) მე-ც; მა-თია მე-ც(ა)ო: მათ(ი) ქომიჩინეს კოჩო — მეც მიცვნეს კაცად. ეს გუაკეთენდი მათია — ამას გავაკეთებდი მეცაო. შდრ. ლაზ. 1. მა//მან მე.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page 
top of page