 |
 | |
ჸვილუა (ჸვილუას), ჸვიჲუა (ჸვიჲუას)
ლაზ. ყვილ: ოყვილუ კვლა (ნ. მარი).
სახელი ჸვილუნს//ჸვიჲუნს ზმნისა
{მო}კვლა
{მო}კვლა
- გინოჭყვიდუ პაპაქ დიაკონიში ნოფულო ჸვილუა: ი. ყიფშ., გვ. 9 - გადაწყვიტა მღვდელმა დიაკვნის მალულად მოკვლა. ქიგეგეს გვერშაპიში ჸვილუა`ნი, იჸუუ დიდი ამბექ: მ. ხუბ., გვ. 13 - რომ გაიგეს ვეშაპის მოკვლა, შეიქნა დიდი ამბავი. მითინ ვამოიწონუანს ქირსიანიშ ჸვილუას: ქხს, 1, გვ. 69 - არავინ მოგიწონებს ქრისტიანის მოკვლას. ჯოღორი მისით ოჸვილაფესინი, თის ოღალაფესია - ძაღლი ვისაც მოაკვლევინეს, იმას წააღებინესო. ჸვილუნს (დოჸვილუ მოკლა, დუუჸვილუ მოუკლავს, დონოჸვილუე(ნ) მოკლავდა თურმე) გრდმ. კლავს. იჸვილუნს (დიიჸვილუ მოიკლა, დუუჸვილუ მოუკლავს) გრდმ. სათავ. ქც. ჸვილუნს ზმნისა - იკლავს (თავს). უჸვილუნს (დუუჸვილუ მოუკლა, დუუყვილუ მოუკლავს) გრდმ. სასხვ. ქც. ჸვილუნს ზმნისა - უკლავს. იჸვილუუ(ნ) (დიიჸვილუ მოიკლა ის, დოჸვილე{რე}(ნ) მოკლულა) გრდუვ. ვნებ. ჸვილუნს ზმნისა - იკვლება. აჸვილუუ(ნ) (დააჸვილუ მოეკლა, დოჸვილუუ მოჰკვლია) გრდუვ. ვნებ. უჸვილუნს ზმნისა - ეკვლება. იჸვილე(ნ) (იჸვილუ შესაძლებელი გახდა {მო}კვლა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ჸვილუნს ზმნისა - შეიძლება {მო}კვლა (მოიკლას). აჸვილე(ნ) (აჸვილუ შეძლო {მო}ეკლა, ნოჸვილუე(ნ) შესძლებია {მო}ეკლა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უჸვილუნს ზმნისა - შეუძლია {და}კლას (მოკლას). ოჸვილაფუანს (ოჸვილაფუუ აკვლევინა, უჸვილაფუაფუ უკვლევინებია, ნოჸვილაფუე(ნ) აკვლევინებდა თურმე) კაუზ. ჸვილუნს ზმნისა - აკვლევინებს. მაჸვილარი მიმღ. მოქმ. მკვლელი. ოჸვილარი მიმღ. ვნებ. მყ. საკლავი. ჸვილირი მიმღ. ვნებ. წარს. {მო}კლული. ნაჸვილა მიმღ. ვნებ. წარს. ნაკლავი. ნაჸვილუერი მიმღ. ვნებ. წარს. {მო}კვლის საფასური. უჸვილუ მიმღ. უარყ. {მო}უკლავი; უკვლელი.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |