ლაზ. პაპუ, პაპული ბაბუა, პაპა; მოხუცი, ბერიკაცი (ნ. მარი). (პაპუს; მრ. რიცხ.: პაპულ-ეფ-ი პაპები)
პაპა; ბაბუას მამა
გადატ. წინაპარი
- ბაბუშ მუმას პაპუ ჯოხო - ბაბუას მამას პაპუ ჰქვია. ბაბუ დო პაპუშ სიღარიბექ ჩქითი ქიგმოხუნეს კვალი - ბაბუასი და პაპის სიღარიბემ ჩვენც (კი) დაგვამჩნია კვალი. თენა ირფელი პაპუ{ლ}ეფიშე მოურს - ეს ყველაფერი წინაპრებიდან (პაპებიდან) მოდის.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..