ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginმეგრულ-ქართული ლექსიკონი
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჸ 
ყა ყე ყვ ყი ყლ ყო ყრ ყუ ყჷ
ყაბ ყად ყავ ყაზ ყაი ყალ ყამ ყან ყაპ ყარ ყას ყაყ ყაშ ყაჩ
Suggest a term Print version

ყაზაყ-ი (ყაზაყის)

ყაზახი; გლეხი; ვაჟკაცი; კეთილშობილი.
 
ლეტაში მოწიკვილი ყაზაყი ხეს გეუფინუანდჷ
ტალახში ამოსვრილი გლეხი ხელს აფრიალებდა (იქით-აქეთ ატრიალებდა). : მ. ხუბ., გვ. 344
უზოჯუ: თი ყაზაყიში პასუხი გენწყესიკონი
უბრძანა: იმ გლეხის პასუხი რომ აეხსნათ. : მ. ხუბ., გვ. 344 მარგალი; ფიოში.
See also: ყაზახ-ი (ყაზახის)
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9