ნჩალუა (ნჩალუას)

1. სახელი ნჩალუნს ზმნისა

   დაბრკოლება; შეშლა (ხელისა)

   ;
2. დანაკლიანება; არანორმალურად გახდომა რაიმე მიზეზით (ავადმყოფობა ან სხვა რამ...).
    

   ვორწყექ, მუთა გაქიმინე, ტყურათ საქმეს ნჩალჷნქჷნი

   ვხედავ, ვერაფერს გახდები, ტყუილად საქმეს რომ აბრკოლებ! : მასალ.,

   გვ. 44 ~

   ნჩალუნს (დონჩალუ

   დააზიანა

   დოუნჩალუ

   დაუზიანებია

   დონონჩალუე(ნ)

   დააზიანებდა თურმე) გრდმ. აზიანებს, აბრკოლებს.

   უნჩალუნს (დუუნჩალუ

   დაუზიანა

   დუუნჩალუ

   დაუზიანებია) გრდმ. სასხვ ქც. ნჩალუნს ზმნისა - უზიანებს, უბრკოლებს; უშლის ხელს.

   ინჩალუუ(ნ) (დიინჩალუ

   დაზიანდა

   დონჩალე{რე}(ნ)

   დაზიანებულა) გრდუვ. ვნებ. ნჩალუნს ზმნისა - ზიანდება, ბრკოლდება.

   ინჩალე(ნ) (ინჩალუ

   შესაძლებელი გახდა დაზიანება ) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ნჩალუნს ზმნისა - შეიძლება დაზიანდეს, დაბრკოლდეს; შეიძლება ხელის შეშლა.

   ანჩალე(ნ) (ანჩალუ

   შეძლო დაეზიანებინა

   დონონჩალუე(ნ)

   შესძლებია დაეზიანებია) გარდუვ. შესაძლ. ვნებ. უნჩალუნს ზმნისა - შეუძლია დააზიანოს,

   დააბრკოლოს; ხელი შეუშალოს.

   ონჩალაფუანს (ონჩალაფუუ

   {და}აზიანებინა, უნჩალაფუაფუ {და}უზიანებინებია, ნონჩალაფუე(ნ)

   აზიანებინებდა თურმე) კაუზ. ნჩალუნს ზმნისა - აზიანებინებს, აბრკოლებინებს; ხელს აშლევინებს.

   მანჩალარი

   მიმღ. მოქმ. {და}მზიანებელი; ხელის შემშლელი.

   ონჩალარი

   მიმღ. ვნებ. მყ. {და}საზიანებელი; ხელშესაშლელი.

   ნჩალირი

   მიმღ. ვნებ. წარს. {და}ზიანებული; ხელშეშლილი.

   ნანჩალა

   მიმღ. ვნებ. წარს. {და}ნაზიანები, {და}ნაბრკოლები.

   ნანჩალუერი

   მიმღ. ვნებ. წარს. {და}ზიანების, ხელშეშლის საფასური.

   უნჩალუ

   მიმღ. უარყ. {და}უზიანებელი, {და}უბრკოლებელი.

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..