ჲ

1. სახელობითი ბრუნვის ნიშანია ხმოვანფუძიან სახელებში (იშვიათად): მუ-ჲ რა-ჲ? მუჲ გოკო? — რაჲ გინდა?; გვხვდება კნინობით-მოფერებით ფორმებში: ბაბაია//ბაბაჲა, ნანაია//ნანაჲა: ბაბაჲა ნანაჲას ტყურათ ვააჯვიდუნია — მამიკო დედიკოს ტყუილად არ აკოცებსო (შდრ. ი. ყიფშ., გვ. 019)
2. ენაცვლება ლ'ს სენაკური კილოს ბანძურ-მარტვილურ თქმაში. ის შენარჩუნებულია ა, ო და უ ხმოვნებთან მეზობლობაში, ე'სთან ხან იკარგება, ხან — არა, ი'სთან ყოველთვის დაკარგულია: ჲაფართია (ღ ლაფართია) ბრტყელი, მობრტყო; ჲოკუა (ღ ლოკუა) ლოკვა; ჲური (ღ ლური) ძილი; ეტა//ჲეტა (ღ ლეტა) ტალახი; იში (ღ ლიში) ნემსი
   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..