ფიორი (ფიორს), ფიორაფა (ფიორაფას), ფიორუა (ფიორუას)

1. სახელი ოფიორუანს, იფიორუ(ნ) ზმნათა
   ფარფატი, ფრიალი
    

   მინდორც მოკო ფიორია: ქხს, 1, გვ. 174 - მინდორზე მინდა ფარფატიო. ფიორ-ფიორით მიიშუ მინდორს - ფრიალ-ფრიალით მიდიოდა მინდორზე. ჸოროფილი მუშო მოკო, შხვაშა გილეფიორჷნ-და: ქხს, 1, გვ. 242 - შეყვარებული რად მინდა, სხვასთან თუ დაფარფატებს.

   See also: ბაჸუა (ბაჸუას), ბიორაფა (ბიორაფას), ფიორუა (ფიორუას)
2. გაფრიალება. მინდორიშა ქააფიორუუ ვიშო
   მინდორში გააფრიალა იქით
    

   ოფიორუანს (ოფიორუუ {გა}აფრიალა, უფიორუაფუ {გა}უფრიალებია, ნოფიორაფუე(ნ) აფრიალებდა თურმე) გრდმ. აფრიალებს; ანიავებს. უფიორუანს (უფიორუუ {გა}უფრიალა, {გა}უნიავა; უფიორუაფუ {გა}უფრიალებია, {გა}უნიავებია) გრდმ. სასხვ. ქც. ოფიორუანს ზმნისა - უფრიალებს; {გა}უნიავებს. იფიორე(ნ) (იფიორუ შესაძლებელი გახდა {გა}ფრიალება, {გა}ნიავება) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ოფიორუანს ზმნისა - შეიძლება {გა}ფრიალება; {გა}ნიავება. ოფიორაფუანს (ოფიორაფუუ აფრიალებინა, ანიავებინა; უფიორაფუაფუ უფრიალებინებია, უნიავებინებია; ნოფიორაფუე(ნ) აფრიალებინებდა, ანიავებინებდა თურმე) კაუზ. ოფიორუანს ზმნისა - აფრიალებინებს; ანიავებინებს. მაფიორაფალი მიმღ. მოქმ. {ა}მფრიალებელი; {გა}მნიავებელი.ოფიორაფალი მიმღ. ვნებ. მყ. {ა}საფრიალებელი; {გა}სანიავებელი. ფიორაფილი მიმღ. ვნებ. წარს. {ა}ფრიალებული; {გა}ნიავებული. ნაფიორეფი მიმღ. ვნებ. წარს. {ა}ნაფრიალები; {გა}ნანიავები. ნაფიორაფუერი მიმღ. ვნებ. წარს. ფრიალების, ნიავების საფასური. {უდუ}უფიორაფუ მიმღ. უარყ. აუფრიალებელი; გაუნიავებელი.

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..