ჯა ჯგ ჯე ჯვ ჯი ჯო ჯუ ჯღ ჯჷ
ჯგა ჯგე ჯგვ ჯგი ჯგო ჯგუ ჯგჷ

ჯგუნჯგ-ი (ჯგუნჯგის, ჯგუნს)

ბარჯგი, სარი, პატარა ბოძი; ჭიგო.
 
ჯგუნჯგი — ჯაში მოშხუე ჸალეფი — `ჯგუნჯგი'
ხის მომსხვილო ტოტები.
ჯგუნჯგი ირო გიდირიკანც ჭიფე ჭჷნჷ — სახჷრეს
ბოძი მუდამ შემოიღუნავს წვრილსა წნელსა, სახრეს.
ათულუუ ქა დო ჟი ჯგუნს ქჷმკაბუმუუ:
ამოჰკრა (ამოავლო) რქა და ზევით სარზე ჩამოჰკიდა. მ.ხუბ., გვ. 139
ართ ჯგუნჯგიშა ღობერი ვემკიღობე
ერთ სარზე ღობეს ვერ მიაღობავო.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9