ბარჯგი, სარი, პატარა ბოძი; ჭიგო.
- ჯგუნჯგი — ჯაში მოშხუე ჸალეფი — `ჯგუნჯგი'
- ხის მომსხვილო ტოტები.
- ჯგუნჯგი ირო გიდირიკანც ჭიფე ჭჷნჷ — სახჷრეს
- ბოძი მუდამ შემოიღუნავს წვრილსა წნელსა, სახრეს.
- ათულუუ ქა დო ჟი ჯგუნს ქჷმკაბუმუუ:
- ამოჰკრა (ამოავლო) რქა და ზევით სარზე ჩამოჰკიდა. მ.ხუბ., გვ. 139
- ართ ჯგუნჯგიშა ღობერი ვემკიღობე
- ერთ სარზე ღობეს ვერ მიაღობავო.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..