ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginმეგრულ-ქართული ლექსიკონი
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჸ 
ხა ხე ხვ ხთ ხი ხლ ხმ ხნ ხო ხრ ხს ხუ ხშ ხწ ხხ ხჷ
ხა ხა{ ხაბ ხავ ხაზ ხათ ხაი ხაკ ხალ ხამ ხან ხაპ ხაჟ ხარ ხას ხატ ხაფ ხაქ ხაშ ხაჩ ხაც ხაწ ხაჭ ხახ ხაჯ
Suggest a term Print version

ხალირი (ხალირს)

ლაზ. ხალ: ხალერი გადამწვარი, გადახრაკული (ნ. მარი).
მიმღ. ვნებ. წარს. ხალუნს ზმნისა
მოხრაკული, მოხალული; გაფიცხებული (მჭადი, ღომი...)
 
ვალირი ვორექ, ხალირი ვორექ: ი. ყიფშ., გვ. 143 - გაყვითლებული ვარ, მოხალული (დახრაკული) ვარ. აკა ხალირი ღუმუ ქომუჩანიე: მ. ხუბ., გვ. 140 - ერთი გაფიცხებული ღომი რომ მოგვცაო.
See also: ბედხალირი (ბედხალირს)
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9