პოპორ-ი (პოპორს)

1. აზვირთებული (აქაფებული) ტალღა; ზვირთი.
    

   პოპორი წყარი

   მაღლა ასხმით მიმავალი წყალი (პ. ჭარ.); მორევი (ი. ყიფშ.).

   პოპორი ოშქვიდუანდას, ინა ვარე საცოდალი

   ზვირთთა ცემა ახრჩობდეს, ის არაა საცოდავი.

   ბორია ირქენც, შერენც, ზღვა ილენცჷ, პოპორც ორთ:

   ქარი ქრის, ბობოქრობს (გიჟობს), ზღვა ღელავს (იბრძვის), ზვირთსა სცემს.

   ბუგაში გური ნოდია რე, გენია პოპორც გონჩურუანც:

   ბეცის (გონებაჩლუნგის) გული მხდალია, გენია ღვარცოფში (ზვირთში) გაცურებს.კ. სამუშ., ქართ. ზეპ., გვ. 14

2. თავთავი (სიმინდის, ღომის, მჭადის...).
    

   სიმინდქ პოპორი ქააღუ

   სიმინდმა თავთავი ამოყარა

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..