სახელი იჟგირთონუ(ნ) ზმნისა ხმაურით სიარული (სირბილი); (ძალით) გათელვა (მაგ., სიმინდის, ბალახის...), გაქელვა.
- ჟგირთონუნს (დოჟგირთონუ გაქელა, დუუჟგირთონუ გაუქელავს, დონოჟგირთონუე(ნ) გაქელავდა თურმე) გრდმ. თელავს; ქელავს.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..