ფეთუა (ფეთუას)

1. სახელი ფეთუნს ზმნისა

   {და}ჩეჩა. საჩეჩლით წეწვა (მატყლისა)

   .
    

   ოფეთაშეთ მონტყორს ფეთუნს

   საჩეჩლით მატყლს ჩეჩს. იხ. ოფეთაშე.

2. დანით დასერვა, დაჭრა (ნაჭრებად)
    

   ქეარი ხამი უღუდუ დო ხორციში ფეთუას ქიმკაჸუნუ

   მჭრელი დანა ჰქონდა და ხორცის ჭრას (ფეთვას) შეუდგა.

   ფეთუნს (ფეთუ

   ჩეჩა, ჭრა;

   უფეთუ

   უჩეჩია, უჭრია;

   ნოფეთუე(ნ)

   ჩეჩდა, ჭრიდა თურმე) გრდმ. ჩეჩს; ჭრის.

   იფეთუნს (დიიფეთუ

   დაიჩეჩა, დაიჭრა

   დუუფეთუ

   დაუჩეჩია, დაუჭრია) გრდმ. სათავ. ქც. ფეთუნს ზმნისა - იჩეჩს, იჭრის თავისთვის.

   უფეთუნს (დუუფეთუ

   დაუჩეჩა, დაუჭრა

   დუუფეთუ

   დაუჩეჩია, დაუჭრია) გრდმ. სასხვ. ქც.

   ფეთუნს ზმნისა — უჩეჩს; უსერავს, უჭრის.

   იფეთუუ(ნ) (დიიფეთუ

   დაიჩეჩა, დაიჭრა

   დოფეთე{ლე}(ნ)

   დაჩეჩილა, დაჭრილა) გრდუვ. ვნებ. ფეთუნს ზმნისა - იჩეჩება; იჭრება.

   აფეთუუ(ნ) (დააფეთუ

   დაეჩეჩა, დაეჭრა

   დოფეთუუ

   დასჩეჩია, დასჭრია) გრდუვ. ვნებ. უფეთუნს ზმნისა - ეჩეჩება, ეჭრება.

   იფეთე(ნ)//იფეთინე(ნ) (იფეთინუ

   შესაძლებელი გახდა ჩეჩა, ჭრა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ფეთუნს ზმნისა - შეიძლება ჩეჩა, ჭრა; დასერვა.

   აფეთე(ნ)//აფეთინე(ნ) (აფეთინუ

   შეძლო {და}ეჩეჩა, {გა}ეჭრა;

   დონოფეთუე(ნ)

   შესძლებია დაეჩეჩა, დაეჭრა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უფეთუნს ზმნისა - შეუძლია ჩეჩოს, ჭრას.

   ოფეთებაფუანს

   (ოფეთებაფუუ აჩეჩინა, აჭრევინა

   უფეთებაფუაფუ

   უჩეჩინებია, უჭრევინებია

   ნოფეთებაფუე(ნ)

   აჩეჩინებდა, აჭრევინებდა თურმე) კაუზ. ფეთუნს ზმნისა - აჩეჩინა, აჭრევინა; ასერვინა.

   მაფეთალი

   მიმღ. მოქმ. მჩეჩავი, {და}მჭრელი.

   ოფეთალი

   მიმღ. ვნებ. მყ. საჩეჩი, საჭრელი.

   {დო}ფეთილი

   მიმღ. ვნებ. წარს. {და}ჩეჩილი, {და}ჭრილი.

   ნაფეთა

   მიმღ. ვნებ. წარს. ნაჩეჩი, {და}ნაჭერი.

   ნაფეთუერი

   მიმღ.

   ვნებ. წარს. ჩეჩის, ჭრის საფასური.

   {უდუ}უფეთუ

   მიმღ. უარყ. უჩეჩი, {და}უჭრელი.

   See also: ოფეთაშ-ი, ოფეთაშე (ოფეთაში/ე-ს)
   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.