სახელი ქანჩუნს ზმნისამაგრად შეკვრა რისამე; ქაჩვა; ცემა ხელში; ტაცება (პირისა, ხელისა)
.
- ქაქანჩ, გაჲწუჟღიფუ ბოშიქ თე კოც ღურელი ხეს:
- ეცა, ბიჭმა მკვდარი ხელიდან გამოგლიჯა ამ კაცს. აია, 1, გვ. 21
- ქოქანჩჷ ხე დო კისერიშა ქიგიიხუნუუ
- სტაცა ხელი და კისერზე (კი) დაიჯინა. : მ. ხუბ., გვ. 76
- ეშე დო გიმე იქანჩუ
- ზევით- ქვევით იქაჩება. გადატ. მაგრად ყინვა. მ. ხუბ., გვ. 322
- ჩხურუე, წყარს ქანჩუნს
- სიცივეა, წყალს მაგრად ყინავს. //ღვინის (ან სხვა რისამე) ბლომად დალევა.
- მაჟირა ყანწით გექანჩუ
- მეორე ყანწიც დალია (გადაკრა).
- ქანჩუნს (გოქანჩუ
- გაქაჩა
- გუუქანჩუ
- გაუქაჩავს
- გონოქანჩუე(ნ)
- გაქაჩავდა თურმე) გრდმ. ტაცებს (ხელს); ყინავს მაგრად; სვამს ბევრს.
- იქანჩუ(ნ) იქანჩუ
- იქაჩავა
- უქანჩინუ
- უქაჩავია
- ნოქანჩუე(ნ)//ნოქანჩინუე(ნ)
- იქაჩებოდა თურმე) გრდუვ. ვნებ. იქაჩება, ბორგავს.
- უქანჩუანს (უქანჩუუ
- ექაჩა
- უქანჩუაფუ
- უქაჩავს) გრდუვ. ვნებ. ქანჩუნს ზმნისა - ექაჩება.
- იქანჩე(ნ) (იქანჩუ
- შესაძლებელი გახდა ქაჩვა,) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ქანჩუნს ზმნისა - შეიძლება გაქაჩვა, ხელში ცემა, ბევრის დალევა.
- აქანჩე(ნ) (აქანჩუ
- შეძლო გაექაჩა
- გონოქანჩუე(ნ)
- შესძლებია გაექაჩა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ქანჩუნს ზმნისა - შეუძლია გაქაჩოს; ხელში ეცეს; ბლომად დალიოს.
- ოქანჩაფუანს (ოქანჩაფუუ
- აქაჩვინა
- უქანჩაფუაფუ
- უქაჩვინებია
- ნოქანჩაფუე(ნ)
- აქაჩვინებდა თურმე) კაუზ. ქანჩუნს ზმნისა - აქაჩვინებს.
- მაქანჩალი
- მიმღ. მოქმ. {გა}მქაჩავი.
- ოქანჩალი
- მიმღ. ვნებ. მყ. {გა}საქაჩავი, საქაჩი.
- ქანჩილი
- მიმღ. ვნებ. წარს. {გა}ქაჩული.
- ნაქანჩა
- მიმღ. ვნებ. წარს. {გა}ნაქაჩი.
- ნაქანჩუერი
- მიმღ. ვნებ. წარს. {გა}ქაჩვის საფასური.
- {უგუ}უქანჩუ
- მიმღ. უარყ. {გა}უქაჩავი.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.