სახელი უქანცუანს, იქანცუ(ნ) ზმნათარწევა, ნძრევა, რხევა, ქანაობა.
- დუდიში ქანცაფი უჭირს
- თავის განძრევა უჭირს.: ი. ყიფშ., გვ. 179
- ართი კუჩხის მა უქანცუანდე იჸინია
- ერთ ფეხს მე ვანძრევდე იქნებაო. : მ. ხუბ., გვ. 61
- მუჟანს თოკის დუქანცუანქიე, ეშე გეშამიჸონითი
- როდესაც თოკს დავარხევო (გავაქანავებო), ზევით ამომიყვანეთო. : მ. ხუბ., გვ. 137
- იქანცუ(ნ) (მხოლოდ აწმყოს წრის მწკრივებში) გრდუვ. ვნებ. ინძრევა,
- ირხევა, ქანაობს.
- უქანცუანს (უქანცუუ
- არხია, აქანავა
- უქანცუაფუ
- ურხევია, უქანავებია) გრდმ. არხევს, აქანავებს, ანძრევს.
- იქანცე(ნ), იქანცენე(ნ) (იქანცენუ
- შესაძლებელი გახდა რხევა, ქანაობა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. იქანცუ(ნ) ზმნისა - შეიძლება განძრევა, გაქანავება.
- აქანცე(ნ), აქანცენე(ნ) (აქანცენუ
- შეძლო {გა}ენძრია, {გა}ექანებია
- ნოქანც{აფ}უე(ნ)
- შესძლებია {გა}ნძრევა, {გა}ქანავება) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უქანცუანს ზმნისა - შეუძლია {გა}ანძრიოს, {გა}აქანაოს.
- ოქანცაფუანს (ოქანცაფუუ
- {გა}ანძრევინა, {გა}აქანებინა
- უქანცაფუაფუ
- ურხევინებია, {გა}უნძრევინებია
- ნოქანცაფუ{აფუ}ე(ნ)
- არხევინებდა, აქანავებინებდა თურმე) კაუზ. უქანცუანს ზმნისა - არხევინებს, ანძრევინებს, აქანავებინებს.
- მაქაცაფალი
- მიმღ. მოქმ. მრხევი, მქანებელი, {გა}მძრევი.
- ოქანცაფალი
- მიმღ. ვნებ. მყ. სარხევი, საქანებელი, სანძრევი.
- {დო}ქანცაფილი
- მიმღ. ვნებ. წარს. {და}რხეული, {გა}ქანებული, {გა}ნძრეული.
- ნაქანცეფი
- მიმღ. ვნებ. წარს. ნარხევი, ნაქანები, ნანძრევი.
- ნაქანცაფუერი
- მიმღ. ვნებ. წარს. რხევის, ქანების, ნძრევის საფასური.
- {უდუ}უქანცუ, {უდუ}უქანცაფუ
- მიმღ. უარყ. {გა}ურხეველი, {გა}უნძრეველი, გაუქანავებელი.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.
to main page 
top of page