ქოფე (ქოფეს)

1. ლეჩხ. ქოფე ხვიმირა; ალატი (მ. ალავ., 2). Lemma: kope2
   ფუტკრის საბუდარი. კეთდებოდა ხის მორის შუაზე გაპობითა და შიგა გულის ამოთლით, შემდეგ ისევ მიადებდნენ და უტოვებდნენ ფუტკარს შესაფრენს
   See also: ბუკი (ბუკის)
2. ლაფი.
    

   ქოფეში გებუმა, გეწუმა

   ლაფის დასხმა

   ჩქიმ მეტი ძღაბიქ ვაგაშუო, დუსჷ ქოფექ ქინგოწუა!

   ჩემს მეტი გოგო ვერ იშოვე, თავზე დაგესხასო ლაფი!

   See also: ქოფ-ი (ქოფის)
3. ყოფილა. ზღაპრები ხშირად ასე იწყება: ქოფე, ქოფე (ე.ი. ქოჸოფე, ქოჸოფე)...
   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.