სახელი ღალატენს ზმნისაღალატი, ღალატობა
.
- პატიცემაში მანგიორი ღალატენა არძო ართო
- პატივისცემის მაგივრად ღალატობენ ყველა ერთად. : ი. ყიფშ., გვ. 158
- მიდგაქჷრენი მიღალატეს
- ვიღაცამ გვიღალატა. : ი. ყიფშ., გვ. 158
- ჩქი ჩქინ დუსუ ბღალატენთ
- ჩვენ ჩვენს თავს ვღალატობთ. : ი. ყიფშ., გვ. 168
- გაბედება ღალატენცჷ:
- გამბედაობა ღალატობს. კ. სამუშ., ქართ. ზეპ., გვ. 66
- ღალატენს (იყენ. უღალატუ
- უღალატა
- უღალატებუ
- უღალატნია
- ნოღალატებუე(ნ)
- ღალატობდა თურმე) გრდუვ. საშ.-მოქ. ღალატობს.
- უღალატენს (უღალატუ
- უღალატა
- უღალატებუ
- უღალატნია) გრდმ. სასხ. ქც. ღალატენს ზმნისა - უღალატებს.
- იღალატინე(ნ) (იღალატინუ
- შესაძლებელი გახდა ღალატი,) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ღალატენს ზმნისა - შეიძლება ღალატი.
- აღალატინე(ნ) (აღალატინუ
- შეძლო ეღალატა
- ნოღალატუე(ნ)
- შესძლებია ეღალატა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უღალატენს ზმნისა - შეუძლია უღალატოს.
- ოღალატებაფუანს (ოღალატებაფუუ
- აღალატებინა
- უღალატებაფუაფუ
- უღალატებინებია
- ნოღალატებაფუე(ნ)
- აღალატებინებდა თურმე) კაუზ. ღალატენს ზმნისა - აღალატებინებს.
- მოღალატე, მაღალატებელი
- მიმღ. მოქმ. მოღალატე, მღალატებელი.
- ოღალატე, ოღალატებელი
- მიმღ. ვნებ. მყ. საღალატო, საღალატებელი.
- ღალატებული
- მიმღ. ვნებ. წარს. {და}ღალატებული.
- ნაღალატები, ნაღალატუ
- მიმღ. ვნებ. წარს. ნაღალატები.
- ნაღალატებუერი, ნაღალატუერი
- მიმღ. ვნებ. წარს. ღალატის საფასური.
- უღალატებუ
- მიმღ. უარყ. უღალატო.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.
to main page 
top of page