ღულერ-ი (ღულერს)

1. მიმღ. ვნებ. წარს. აღულენს ზმნისა

   გამრუდებული

2.  

   ღულერი (კაკუტი) ლარძაკინი (პ. ჭარ.).

   ხე, რომელზედაც იდგმება სახლის სახურავი, ნივნივი.

   სანთაზე (იხ.) ძევს ღულერები, ანუ სახურავის კაკუტები (მასალები, ტ. 1, გვ. 383).

3. მოაჯირი (დ. ფიფია).
   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.