სახელი ღუნუნს ზმნისაღუნვა
.
- ხე ვამოღუნუ
- ხელი არ მოღუნა.
- კუჩხი ბირგულს ვეღუნუუდუ
- ფეხი მუხლში არ იღუნებოდა.
- ღუნუნს (მოღუნუ
- მოღუნა
- მუუღუნუ
- მოუღუნავს
- მონოღუნუე(ნ)
- მოღუნავდა თურმე) გრდმ. ღუნავს.
- იღუნუნს (მიიღუნუ
- მოიღუნა
- მუუღუნუ
- მოუღუნავს) გრდმ. სათავ. ქც. ღუნუნს ზმნისა - იღუნავს თავისას.
- უღუნუნს (მუუღუნუ
- მოუღუნა
- მუუღუნუ
- მოუღუნია) გრდმ. სასხ. ქც. ღუნუნს ზმნისა - უღუნავს.
- იღინუუ(ნ) (მიიღუნუ
- მოიღუნა
- მოღუნე{ლე}(ნ)
- მოღუნულა) გრდუვ. ვნებ. ღუნუნს ზმნისა - იღუნება.
- აღუნუუ(ნ) (მააღუნუ
- მოეღუნა
- მოღუნუუ
- მოღუნვია) გრდუვ. ვნებ. უღუნუნს ზმნისა - ეღუნება.
- იღუნე(ნ) (იღუნუ
- შესაძლებელი გახდა {მო}ღუნვა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ღუნუნს ზმნისა - შეიძლება {მო}ღუნვა.
- აღუნე(ნ) (აღუნუ
- შეძლო {მო}ეღუნა
- მონოღუნუე(ნ)
- შესძლებია მოეღუნა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უღუნუნს ზმნისა - შეუძლია {მო}ღუნოს.
- ოღუნაფუანს (ოღუნაფუუ
- {მო}აღუნვინა
- უღუნაფუაფუ
- {მო}უღუნვინებია
- ნოღუნაფუე(ნ)
- აღუნვინებდა თურმე) კაუზ. ღუნუნს ზმნისა - აღუნვინებს.
- მაღუნალი
- მიმღ. მოქმ. {მო}მღუნავი.
- ოღუნალი
- მიმღ. ვნებ. მყ. {მო}საღუნ{ავ}ი.
- მოღუნილი
- მიმღ. ვნებ. წარს. მოღუნული.
- ნაღუნა
- მიმღ. ვნებ. წარს. {მო}ნაღუნი.
- ნაღუნუერი
- მიმღ. ვნებ. წარს. {მო}ღუნვის საფასური.
- {უმუ}უღუნუ
- მიმღ. უარყ. {მო}უღუნავი.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.