ჸინ-ი (ჸინს)

1. ყინული; ყინვა
   See also: ყინ-ი (ყინს)
2. ლაზ. ყინ//ინ: ოყინუ გაყინვა (ნ. მარი).
   ცივი (მრ. რიცხ.: ჸინუეფი ყინვები).
    

   თირქ ჸინი იმოწმუა

   თოვლმა ყინული იმოწმაო. : თ. სახოკ., გვ. 248

   ჸინქ კუჩხი მერჭუ-და, დუდი ქიმიგორე:

   ყინვამ თუ ფეხი დაგაზრო, თავი მოიკითხეო. ხალხ. სიბრ., 1, გვ. 154

   ჸინს ქიმკააჭარია იში ნათქუალი

   ყინულს მიაწერეო იმისი ნათქვამი.

   ჸინი წყალი

   ცივი წყალი

   ოშუმალო ხოლო მიღუ გჷშნაგორა ჸინი წყარი

   დასალევად კიდევ მაქვს გამორჩეული ცივი (ყინული) წყალი.: მ. ხუბ., გვ. 345

   ქჸინიში ტახუა

   ყინვის გატეხვა, დადნობა.

   ჸინქ გოტირხჷ დო გოჟღჷრდჷ

   ყინული გატყდა (დადნა) და გალღვა.

   ჸინიში ლახვარეფი

   ყინვის ლოლუები.

   ჸინიშ ნაჭვი

   ყინვის ნაწვი, დამზრალი.

   ჸინიში ნდღულაფა ყინვის გალხობა.

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.