ჸა ჸე ჸვ ჸი ჸო ჸუ ჸჰ ჸჷ ჸჸ
ჸვა ჸვე ჸვი

ჸვანგუა (ჸვანგუას)

სახელი ჸვანგუნს ზმნისა

ბევრის ხარბად ჭამა

.
 
მუთ ოჭკომალი ქუმუუღესინი, დოჸვანგუ
რაც საჭმელი მოუტანეს, შეჭამა ხარბად (და უშნოდ).
ჸვანგუნს (დოჸვანგუ
შეჭამა ხარბად
დუუჸვანგუ
შეუჭამია ხარბად
დონოჸვანგუე(ნ)
შეჭამდა თურმე) გრდმ. ხარბად ბევრს ჭამს. // გადატ. უინტერესო, უსულგულო, უღიმღამო სიარული; უსიცოცხლოდ,
უხალისოდ ყოფნა.
კოჩის გური დუღურუდუ, ინა მიოჸვანგანდუნი
კაცს გული მოუკვდებოდა, ის რომ უღიმღამოდ მიდიოდა, მიბოდიალობდა.
ოჸვანგანს (მიდააჸვანგუუ
წაბოდიალდა
მიდუჸვანგინუ
წაბოდიალებულა
მიდნოჸვანგინუე(ნ)
წაბოდიალდებოდა თურმე) გრდუვ. ვნებ. წაბოდიალდება
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9