სახელი აჩხინჩხუუ(ნ) ზმნისა ჩიჩხინი; ჩუჩხუნი; შეჯახება, შეტაკება რისამე სათქმელად.
. ნაჩხინჩხ{ოლ}უერი, ნაჩხინჩხაფუერი მიმღ. ვნებ. წარს. პირში თქმის (დაჯახების); შეჩიჩხინების საფასური
- ქააჩხინჩხეს ამდღა ართიანს
- დაეჯახნენ დღეს ერთმანეთს.
- ნუ უჩხიჩხუანქ,
- დაანები დუდი!
- ნუ უჩიჩხინებ (უჩუჩხუნებ)
- დაანებე თავი!
- აჩხინჩხუუ(ნ) (ქააჩხინჩხუ
- შეეჯახა
- ქოჩხინჩხაფუ
- შესჯახებია
- ქონოჩხინჩხუე(ნ)
- შეეჯახებოდა
- თურმე) გრდუვ. ვნებ. ეჯახება (საჩხუბრად).
- უჩხინჩხუანს (უჩხინჩხუუ
- შ ეუჩიჩხინა, უჩხინჩხუაფუ შეუჩიჩხინებია) გრდმ. სასხ. ქც.
- აჩხინჩხუუ(ნ) ზმნისა — უჩიჩხინებს.
- აჩხინჩხენე(ნ) (აჩხინჩხენუ
- შეძლო ეჩიჩხინა
- ქონოჩხინჩხუე(ნ)
- შესძლებია შეჩიჩხინება) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უჩხინჩხუანს ზმნისა - შეუძლია შეუჩიჩხინოს.
- ოჩხინჩხაფუანს (ოჩხინჩხაფუუ
- {და}აჯახა პირში
- უჩხინჩხაფუაფუ
- უჯახებია პირში
- ნოჩხინჩხაფუე(ნ)
- სათქმელს პირში აჯახებდა თურმე) გრდმ. პირში აჯახებს (სათქმელს); შეუჩიჩხინებს.
- მაჩხინჩხალი, მაჩხინჩხაფალი
- მიმღ. მოქმ. პირში მთქმელი (შემჯახებელი); {შე}მჩიჩხინებელი.
- ოჩხინჩხალი, ოჩხინჩხაფალი
- მიმღ. ვნებ. მყ. პირში სათქმელი (შესაჯახებელი); {შე}საჩიჩხინებელი.
- ჩხინჩხოლირი, ჩხინჩხოლაფირი
- მიმღ. ვნებ. წარს. პირში თქმული (მოურიდებლად
- დაჯახებული); {შე}ჩიჩხინებული
- ნაჩხინჩხ{ოლ}ა, ნაჩხინჩხ{ოლ}ეფი
- მიმღ. ვნებ. წარს. პირში ნათქვამი (ნაჯახები); {შე}ნაჩიჩხინები
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.
to main page 
top of page