ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginმეგრულ-ქართული ლექსიკონი
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჸ 
ცა ცე ცვ ცი ცკ ცო ცუ ცქ ცც ცხ ცჷ
ცა ცა- ცაა ცაბ ცაგ ცად ცაი ცაკ ცალ ცამ ცან ცაო ცარ ცაუ ცაფ ცაქ ცაღ ცაშ ცაც ცაწ ცახ ცაჲ ცაჸ
Suggest a term Print version

ცანცალა (ცანცალას)

ცანცარა; ცეტი; ქერქეტა.
 
უჭკუვე დო ცანცალა კოც მუში კუჩხი ქჷმიჸუნანცია ჭკუაშავა
უჭკუო და ცეტ კაცს თავისი ფეხები მოიყვანს ჭკუაზეო.: კ. სამუშ.,
ქართ. ზეპ., გვ. 123
მიდაღალას ვეგგოტალე, ბჟაკეფიფა, სი ცანცალა!
წართმევას არ გაპატიებ, წვერფოფინა, შე ქერქეტავ!: მასალ., გვ. 81
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9