 |
 | |
ბუბ ბუგ ბუდ ბუზ ბუთ ბუკ ბულ ბუმ ბუნ ბუჟ ბურ ბუს ბუტ ბუქ ბუღ ბუყ ბუშ ბუჩ ბუც ბუძ ბუწ ბუჭ ბუხ ბუჯ ბუჲ ბუჸ
ბუყინი (ბუყინს), ბუყუნი (ბუყუნს)
ბურწენი
ხისგან საგანგებოდ დამზადებული ჭურჭელი, კასრი, რომელსაც იყენებენ რძის ჩასასხმელად, მაწვნის შესადედებლად; ხშირად მარცვლეულის (სიმინდის), ფქვილის ჩასაყრელად
- აკეთებენ ასე: ხეს (სჯობს თხმელა) მოჭრიან, მორს შიგნიდან წკეპლარით (იხ.) ამოთლიან, ქვევიდან უკეთებენ ძირს. ტანი ხე ნედლი უნდა იყოს, ხოლო საძირე მასალა - მშრალი. ტანი რომ გაშრება, მოუჭერს. რომ არ გასკდეს, გარედან უკეთებენ ორდუხს (ხის სალტეს) ზევით და ქვევით (ქვევით შეიძლება გაუკეთდეს ორიც). ხელის მოსაკიდებლად უკეთებენ ყურს და სახურავს (მასალები, ტ. 2, ნაწ. 1, გვ. 228). ჭუკეფი ქიგენთხაფუნა ართი კოჩიშ კარესჷ (დო) ბუყინი ეკურთინეეს: ქხს, 1, გვ. 221 - თაგვები დასცემიან ერთი კაცის კარავს (და) ბუყინი (მაწვნის დასაყენებელი ხის ჭურჭელი) წაუქციეს.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |