ლეჩხ. ძანძალი ჩქარი და მძიმედ სიარული (მ. ალავ., ა. ღლ.). ბარბაცი; ზანზარი, კანკალი, ცანცალი; რწევა, რხევა.
- მოურც თუნთი, ჸელენანც, იძანძალჷ ცა დო დიხა
- მოდის დათვი, მობღავის, ზანზარებს ცა და მიწა. მასალ., გვ. 112
- თელი თურქეთი იძანძალ, თიცალი გერგეზეფი გარე
- მთელი თურქეთი ზანზარებს, ისეთი გოლიათები ახვევია ირგვლივ (გარს). კ. სამუშ., ქართ. ზეპ., გვ. 79
- ძანძალანს (იყენ. იძანძალუ
- იზანზარა
- უძანძალინუ
- უზანზარებია
- ნოძანძალინუე(ნ)
- ზანზარებდა თურმე) გრდუვ. საშ.- მოქმ. ზანზარებს, ბარბაცებს.
- იძანძალუ(ნ)იძანძალუ
- იზანზარა
- უძანძალინუ
- უზანზარებია
- ნოძანძალუე(ნ)
- ზანზარებდა თურმე) გრდუვ. ვნებ. ზანზარებს.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page 
top of page