სახელი ჰამენს ზმნისა სიამოვნება, ამება, შეტკბობა.
- ქიჰამი ღურაშა ირფელიშ გემო
- შეიტკბე სიკვდილამდე ყველაფრის გემო.: კ. სამუშ., ქართ.ზეპ., გვ. 9
- ღორონთ-ხატი ვა უჩქჷნა, შხვაშ წვალება ოჰამუნა
- ღმერთი-ხატი არ იციან, სხვისი წვალება (წამება) ეამებათ.: მასალ., გვ. 68
- ჰამენს (იყენ. იჰამენს
- ისიამოვნებს
- იჰამუ
- ისიამოვნა
- უჰამებუ
- უსიამოვნებია
- ნოჰამებუე(ნ)
- ისიამოვნებდა თურმე) გრდუვ. საშ.- მოქმ. სიამოვნებს.
- აჰამენს (აჰამუ
- აამა
- უჰამებუ
- უამებია
- ნოჰამებუე
- აამებდა თურმე) გრდმ. აამებს, ასიამოვნებს.
- იჰამენს (იჰამუ
- იამა, ისიამოვნა
- უჰამებუ
- უამებია
- ნოჰამებუე
- იამებდა თურმე) გრდმ. სათავ. ქც. ჰამენს ზმნისა - იამებს, ისიამოვნებს.
- ეჰამებუ{უ}(ნ) (ეჰამუ
- ეამა
- ჰამებუუ
- ამებია) გრდუვ. ვნებ. ჰამენს ზმნისა - ეამება, ესიამოვნება.
- ოჰამუ(ნ) (მხოლოდ აწმყოს წრის მწკრივებში) გრდუვ. ვნებ. სიამოვნებს.
- ოჰამებაფუანს (ოჰამებაფუუ
- აამებინა
- უჰამებაფუაფუ
- უამებინებია
- ნოჰამებაფუაფუე(ნ)
- აამებინებდა თურმე) კაუზ. აჰამენს ზმნისა - აამებინებს.
- მაჰამებელი
- მიმღ. მოქმ. მაამებელი, მსიამოვნებელი.
- ოჰამებელი
- მიმღ. ვნებ. მყ. საამებელი.
- ჰამებული
- მიმღ. ვნებ. წარს. ნაამები, ნასიამოვნები.
- ნაჰამები, ნაჰამებუ
- მიმღ. ვნებ. წარს. ნაამები,ნასიამოვნები.
- ნაჰამებუერი
- მიმღ. ვნებ. წარს. სიამოვნების საფასური
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.
to main page 
top of page