ჭა ჭე ჭვ ჭი ჭკ ჭლ ჭო ჭრ ჭუ ჭყ ჭჷ
ჭყა ჭყე ჭყვ ჭყი ჭყო ჭყუ ჭყჷ

ჭყან-ი, ჭყანა (ჭყანას)

არაქათი, სიმხნევე, ქანცი, ძალა; ღონე, ილაჯი.
 
ჸე, დიივრჩინი, ჭყანი ვამიღუ
ეხ, დავბერდი, არაქათი არ მაქვს.
ტანს სინთელე რშებუდანი, სახანთი დო ჭყანა
მოგცემოდეთ ტანთ სიმრთელე, არაქათი და სიმხნევე. : ეგრისი, გვ. 127
მუჟამც ჭყანაქ ქაშმოდჷრთჷნ, მიდამჸუნუ მარანიშა
როდესაც ძალა შემიდგა, წამიყვანა მარანში.: კ. სამუშ., ქხპს, გვ. 119
კოც გიშუუღანს ჭყანასჷ
კაცს გამოულევს ძალას. ი. ყიფშ., გვ. 163
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9