სახელი ჭყვიდუნს, ჭყორდუ(ნ) ზმნათაგლეჯა; წყდომა, წყვეტა; მოსპობა.
- კატუს რხინი უღუდუ დო ჭუკენს ჭყვადუა
- კატას ლხინი ჰქონდა და თაგვებს ამოწყვეტა (//წყდომა). : ი. ყიფშ., გვ. 178
- მეზობელიში ჭყვადუა გოკონია-და, ტკიბირი ვაუარავა
- თუ მეზობლის დაღუპვა გინდა, საცერი არ დაუჭიროო. თ. სახოკ., გვ. 252
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.