ჭა ჭე ჭვ ჭი ჭკ ჭლ ჭო ჭრ ჭუ ჭყ ჭჷ
ჭყა ჭყე ჭყვ ჭყი ჭყო ჭყუ ჭყჷ

ჭყვადა, ჭყვადუა (ჭყვადას, ჭყვადუას)

სახელი ჭყვიდუნს, ჭყორდუ(ნ) ზმნათა

გლეჯა; წყდომა, წყვეტა; მოსპობა.

 
კატუს რხინი უღუდუ დო ჭუკენს ჭყვადუა
კატას ლხინი ჰქონდა და თაგვებს ამოწყვეტა (//წყდომა). : ი. ყიფშ., გვ. 178
მეზობელიში ჭყვადუა გოკონია-და, ტკიბირი ვაუარავა
თუ მეზობლის დაღუპვა გინდა, საცერი არ დაუჭიროო. თ. სახოკ., გვ. 252
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9