აა აბ აგ ად ავ აზ ათ აი აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჲ აჸ
აკა აკნ აკო აკუ

აკო-

რთული ზმნისწინი (ა-კო: ა მარტივი ზმნისწინია, კო — ნაწილაკი): 1. მიუთითებს მოქმედების მიმართულებას გარედან შიგნით 2. აწმყოს მწკრივის ფორმას ანიჭებს მყოფადის მნიშვნელობას: 3. უსრულო ასპექტის ფორმას აქცევს სრულად: აკო-კჷრჷ შეკრა, შებოჭა (შდრ. კჷრჷ კრა, ბოჭა).
 
1. აკო-დოხოდეს ერთად დასხდნენ; აკო-დირთუ შედგა; ზოგიერთ ზმნასთან (უმთავრესად მოძრაობის აღმნიშვნელ) კი
- ქვევიდან ზევით: აკა-აშქუ ამოუშვა; აკო-სხაპუნს ამოხტება.
2. აკო-სქუნს (შდრ. სქუნს ნასკვავს) შენასკვავს. აკო-კჷრჷნს (შდრ. კჷრჷნს კრავს) შეკრავს
3. აკო-კჷრჷ შეკრა, შებოჭა (შდრ. კჷრჷ კრა, ბოჭა).
See also: იკო-
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9