ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginმეგრულ-ქართული ლექსიკონი
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჸ 
კა კგ კე კვ კი კლ კო კრ კუ კჷ
კა კაა კაბ კად კაე კავ კაზ კათ კაი კაკ კალ კამ კან კაპ კაჟ კარ კას კატ კაფ კაღ კაშ კაჩ კაც კაძ კაჭ კახ კაჯ კაჲ
Suggest a term Print version

კანდიორი (კანდიორს)

ძვ. ქართ. კადნიერი გაბედული, თამამი (ი.აბულ.).
კადნიერი; ამაყი, უშიშარი, თავმომწონე; უკარებელი
 
ირო დუდიშა იცქვანქჷნი, სი ოკო რდე კანდიორი!: მ. ხუბ., გვ. 314 - სულ თავს რომ იქებ, შენ უნდა იყო კადნიერი. მუ კოჩი რე, თე ლაშქარცჷ კანდიორო აწოჯღუნცი?: მასალ., გვ. 64 - რა კაცია, ამ ლაშქარს კადნიერად წინ რომ უძღვის? უშრომელი ცურღუტი რე, ... კანდიორი დო ზარმაცი: კ. სამუშ., ქხპს, გვ. 159 - უშრომელი ცუღლუტია, ... თავმომწონე და ზარმაცი.
See also: გაკანდიორება (გაკანდიორებას)
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9