ხაბარკ-ი, ხაბარკუა (ხაბარკუას)

1. ბრახუნი
   See also: ხაბაკი (ხაბაკის), ხაბაკუა, ხაბარკუა (ხაბა{რ}კუას)
2. გამხმარი ტყავის ხმიანობა (ხმაური) (პ. ჭარ.).
3. ფეხის წაკვრა რამეზე, წაბორძიკება; შეგნებულად რაიმე დაბრკოლება.
    

   ნამუთი წოხოლე აწახაბარკუუ ჩქჷნ საქვარუას სოფელცინი...:

   რომელიც წინ გადაუდგება (შეგნებულად შექმნის დაბრკოლებას) ჩვენს საქმიანობას სოფელში... ყაზაყ., 06.03.1930, გვ. 3

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.