 |
 | |
ღუა, ღუ̂ა (ღუას; მრ. რიცხ. ღვალ-ეფ-ი//ღუ̂ალ-ეფ-ი)
ლაზ. ღუა (მრ. რიცხ. ღუ̂აფე; ღუ̂ალეფე) ლოყა (ნ. მარი შენიშნავს: უ ისმის, როგორც უ̂).
ლოყა, ღაწვი.ლოყები
- ღუა გიტყაბარუუ
- ლოყა გაიტყავა.
- ხესჷ ხე მეფჩი დო ღუ̂ასჷ ქჷვაჯუნი
- ხელში ხელი მივეცი და ლოყაზე ვაკოცე. : ა. ცაგ., გვ. 66
See also: ღვა (ღვას; ღვალ-ეფ-ი)
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |