 |
 | |
ღულა, ღუჲა (ღულას, ღუჲას)
ლაზ. ღულა მრუდე, მოხრილი (ნ. მარი)
მრუდე, მოღუნული
- სი მაზაკვალი, ჩხვინდი ღულა!: კ. სამუშ., ქხპს, გვ. 120 - შე ეშმაკო, ცხვირი მრუდევ! მუმა ღულა, დიდა თელი, სქუა ჰამო, მოთა - შერი: კ. სამუშ., ქხპს, გვ. 169 - მამა მრუდე, დედა მთელი, შვილი საამო (ტკბილი), შვილიშვილი - გიჟი (გამოცანა: ვენახი, მაჭარი, ღვინო). კოჩი ღულა ბიგასით ქეგიახვილუუ: ი. ყიფშ., გვ. 178 - კაცს მრუდე ჯოხიც დასჭირდება. ჭე ღულასჷ ქოპოფუნა: ი. ყიფშ., გვ. 153 - ცოტა მრუდედ მოგვსვლია. // გადატ. არასწორი, არამართალი, მტყუანი. არძას ქიკუჭირინოუ მუში ღულა დო მუში მართარს: ი. ყიფშ., გვ. 116 - ყველას მიაწვდინა (ჯოხი) მის მტყუანს (არამართალს) და მის მართალს. დღასი მისუ გაგონებუ, მიმინო - ღულა, ჭყორი - მართალი: ქხს, 1, გვ. 227 - ვინმეს ოდესმე გაუგონია: მიმინო - მტყუანი (მრუდე), მწყერი - მართალი?
See also: გაღულანება (გაღულანებას)
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |