ხოჯას აბანო

თბილისის ციხის ფარგლებში განლაგებულ „ციხის აბანოს“ ქალაქელები „ხოჯას აბანოსაც“ ეძახდნენ. ი. გრიშაშვილი ამის თაობაზე, თეიმურაზ ბატონიშვილზე დაყრდნობით, წერდა: „ამ ციხის აბანოს უწოდებდნენ აგრეთვე საჭურისს ხოჯა აღამაჰმადის აბანოს. ტფილისის აღების დროს (1795 წლის ენკენისთვის II-ს). ეს ხოჯა შევიდა ამ აბანოში „გაუკვირდა სიკეთე ტფილისისა, მოეწონა წყალნი წმინდანი ყოველითურთ, აღუმღვრეველნი და მარგებელნი“, მაგრამ სენისგან რომ ვერ განიკურნა, გაბრაზდა და ბრძანება გასცა, აბანოებიც ძირიანად დაენგრიათ“.

ი გრიშაშვილის მოწმობით, ქალების საერთო აბანოდ მხოლოდ ციხის ანუ „ხოჯას“ აბანო იყო და გამოირჩეოდა უწესობით, სივიწროვით. „დღესაც თუ სადმე ჩხუბი და ყაყანი ატყდება, იტყვიან „ხოჯას აბანოა?“