ვენეციელი დიპლომატი, ერთ-ერთი ყველაზე ძველი ვენეციური არისტოკრატული გვარის წარმომადგენელი (დ. წ. უცნობია − გ. 1499). 1473-77 ვენეციის ელჩი სპარსეთში უზუნ-ჰასანის კარზე. 1475 ორჯერ იყო თბილისში. აქვს მოკლე, საინტერესო ცნობები თბილისის შესახებ. აღნიშნავს, რომ ოდესღაც დიდი და სახელგანთქმული ქალაქი „ამჟამად დაცემულია, მაგრამ ქალაქის ის უბნები, რომლებიც აოხრებას გადარჩენია, ახლაც კარგად არის დასახლებული. იქ მრავლად არიან კათოლიკეები“ კ. ადასტურებს თბილისში შავი ჭირის გავრცელების ფაქტს 1475 წ. მისივე სიტყვით, აღნიშნულ წელს „შავი ჭირი ძლიერ მუსრავდა ხალხს“.
ლიტ.: იტალიელი მოგზაურები საქართველოში XV საუკუნეში. იოსაფა ბარბარო და ამბროზიო კონტარინი. თარგმ. ალ. ჭყონიასი, „მოამბე“, 1894, .№11, გვ. 56.