ფრანგი მოგზაური. საფრ. სავაჭრო კაპიტალის აგენტი XVIII ს. 50-60-იან წლებში. საგანგებოდ დაათვალიერა თბილისი და მთელი საქართველო, „თბილისში ყოველდღე მიდის ქარავნები განჯიდან, შამახიდან, ერევნიდან, თავრიზიდან და არზრუმიდან. იქ (თბილისში) იშოვება ბლომად ურმები და ცხენები ძლიერ იაფად, და ყოველს თვეში იქიდან გადის 150-200-მდე კარგი ურემი ერევანს, თავრიზს და არზრუმში“. მისივე სიტყვით, „ყველამ იცის, რომ ეს ქალაქი (თბილისი) წარმოადგენს სპარსეთიდან კონსტანტინოპოლისა, სმირნისა, ალეპოს და ამ ქალაქებიდან სპარსეთს მიმავალ ქარავნების საქონელთა საწყობს. აქედან გასაგებია, − განაგრძობს პ., − რომ თბილისი მართლაც წარმოადგენს ყველაზე უფრო ხელსაყრელ ადგილს სპარსეთთან შავი ზღვით ვაჭრობის დასამყარებლად. ეს გზა იქნება ყველაზე მოკლე და ნაკლები ხარჯების მომცემი... ახალციხის გზით იქ შეიძლება შავი ზღვიდან მიტანილ იქნას ევროპული საქონელი და იქიდან გავრცელდეს სრულიად ადვილად მთელს სპარსეთში. ასევე ადვილად შეიძლება იქ სპარსული და ინდური საქონლის მოპოვება და მისთვის გზის მიცემა შავი ზღვისკენ იმავე მიმართულებით“.
ლიტ.: გვრიტიშვილი დ., მესხია შ., თბილისის ისტორია, თბ., 1952, გვ. 165-166.
to main page 
top of page