ფრანგი ოფიცერი. გენ. ტოტლებენის ჯართან ერთად შემოვიდა საქართეელოში 1770. ტოტლებენთან კონფლიქტის შემდეგ თბილისში დარჩა ერეკლე II-ის კარზე. საფრანგეთში დაბრუნებულმა აღწერა ქართლში მოგზაურობა, ქართველების ბრძოლა ოსმალების წინააღმდეგ, კერძოდ, აწყურის ბრძოლა, რომლის დამსწრეც თვითონ იყო. დ. თბილისის შესახებ წერს: „ეს ქალაქი დგას მდინარე მტკვარზე. იგი გარშემორტყმულია კარგი კედლებით. ქალაქში არის მთა, რომელზედაც კარგი სიმაგრეა აგებული. სიგრძეში ეს ქალაქი ნახევარ მილს უნდა აღწევდეს, სიგანეში − მეოთხედს. იგი დასახლებულია ქართველებით, თათრებით, სომხებით. ამ ქალაქის ბაზარი საკმაოდ დიდია; აქ ხშირად მოდიან ქარავნები სპარსეთიდან და ეს არის თითქმის მთელი აღებ-მიცემობა, რომელიც აქ ხორციელდება“.
ლიტ.: დე გრაი დე ფუას ცნობები საქართველოს შესახებ, ფრანგ. თარგმნა, შესავალი, შენიშენები და საძიებლები დაურთო ჯ. ოდიშელმა, თბ., 1985.