usufructus

„უზუფრუქტი“, „გამოყენება“

I. უზუფრუქტი

II., III. სხვისი უძრავი ნივთით სარგებლობის უფლება, რომლის დროსაც უზუფრუქტუარი უფლებამოსილია, როგორც მესაკუთრემ, გამოიყენოს ეს ნივთი და არ დაუშვას მესამე პირთა მიერ მისით სარგებლობა, მაგრამ მესაკუთრისაგან განსხვავებით, მას არა აქვს ამ ნივთის გასხვისების, იპოთეკით დატვირთვის ან მემკვიდრეობით გადაცემის უფლება. „უზუფრუქტის დადგენის სამართლებრივი მოწესრიგება“ (საქართველოს სამოქალაქო კოდექსი – 1997, 243-ე მუხლი)