I. ზოგადი, საყოველთაო II. 1. უმაღლესი სამხედრო წოდება ან ჩინი, რომელსაც რამდენიმე ხარისხი აქვს. 1. „უმაღლესი ოფიცრების შემადგენლობის საჯარისო სამხედრო წოდებები: გ.გ) ბრიგადის გენერალი, გენერალ-მაიორი, გენერალ-ლეიტენანტი, არმიის გენერალი”
(საქართველოს კანონი სამხედრო ვალდებულებისა და სამხედრო სამსახურის შესახებ – 1997, 38(1)(გ)(გ)-ე მუხლი); 2. მთავარი, ხელმძღვანელი, წამყვანი. „სახელმწიფო აუდიტის სამსახურს ხელმძღვანელობს გენერალური აუდიტორი.”
(საქართველოს კანონი სახელმწიფო აუდიტის სამსახურის შესახებ – 2008, მე-8(1) მუხლი); 3. ერთიანი, ზოგადი, ძირითადი. „გენერალური ლიცენზია – უფლება, როდესაც პირს შეუძლია ერთიანი ზოგადი ლიცენზიის საფუძველზე განახორციელოს მსგავსი ტიპის საქმიანობები და ვალდებული არ არის ცალ-ცალკე მოიპოვოს თითოეული საქმიანობის ლიცენზია”
(საქართველოს კანონი ლიცენზიებისა და ნებართვების შესახებ – 2005, მე-3(ბ) მუხლი) III. „ყოველთა სარდალთა, ღენერალთა, ოფიცერთა, მოქალაქეთა, სალდათ(თ)ა, მღუდელთ-მთავართა და მოწესეთა და ყოველთა საზოგადოებათა ქართველსა- თა, ვითარცა შვილთა, ეგრეთვე უცხოთა, რომელნიც იყუნენ სამსახურსა ჩუენთასა, და მოსრულთაცა, უბრძანებთ...” (სამართ. ბატ. დავ. 144)