[ჰერე´ტიკუს]
„ერეტიკოსი” ერეტიკოსი
I. ერეტიკოსი. ქრისტიანული ორთოდოქსალური ეკლესიიდან განდგომილი. IV ს-ში ქრისტიანული ეკლესია სახ.-ს დახმარებით დევნიდა ერეტიკოსებს. ერესის ზოგიერთი სახეობა დანაშაულებრივად იყო მიჩნეული და ისჯებოდა ქონების კონფისკაციით
Source: ლათინური იურიდიული ტერმინოლოგია. ალექსიძე ლევან, გაგუა იამზე, დანელია მაია, კობახიძე ეკატერინე, რუხაძე ნინო. რედ.: გაგუა იამზე; რეცენზ.: ტონია ნანა, ბოსტოღანაშვილი დავით. /პროექტი განხორცილედა: შოთა რუსთაველის ეროვნულ სამეცნიერო ფონდში მოპოვებული გრანტის №11/30 მეშვეობით. ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ბაზაზე./ გამომცემლობა: მერიდიანი, 2015; ISBN 978-9942-25-036-1.