თაყვანისცემა ერთია

უფალი იესო ქრისტეს „ორი ბუნებანი გუამოვნებითისა იგივეობისა და ურთიერთას დატევნისათჳს ერთ ძე არიან, რამეთუ ძეობაჲ გუამოვნებისაჲ არს და არა ბუნებისაჲ და ვითარ-იგი მუნ ერთი თაყუანისცემაჲ არს სამთაჲვე (პირთა მიმართ), ეგრეთვე აქა ერთი არს თაყუანისცემაჲ“; „არა თჳსისა ბუნებისათჳს თაყუანის-იცემებიან ჴორცნი უფლისანი, არამედ გუამოვნებით შეერთებისათჳს სიტყჳსა-ღმრთისა“ (ანტინესტორიანული ტრაქტატები არსენი ვაჩეს ძის „დოგმატიკონში”, ქართული თარგმანების ტექსტი გამოსაცემად მოამზადა, შენიშვნები და ლექსიკონები დაურთო ა. ჩანტლაძემ, თბ., 1997.) „ხოლო ბუნებასა არა თაყუანის-ვსცემთ, არამედ ერთსა პირსა მისსა, რომელ არს ერთი გუამი, ერთითა თაყუანისცემითა თაყუანის-ვსცემთ და ვადიდებთ მამისა თანა და სულისა წმიდისა“ (ანტინესტორიანული ტრაქტატები არსენი ვაჩეს ძის „დოგმატიკონში”, ქართული თარგმანების ტექსტი გამოსაცემად მოამზადა, შენიშვნები და ლექსიკონები დაურთო ა. ჩანტლაძემ, თბ., 1997.)