სიტყვა

1. ნიშნავს ან წარმოადგენს რაღაც ცნებას და ის შეიძლება გამოყენებულ იქნეს როგორც რეფერენტი ან კიდევ აღმნიშვნელი „ნამდვილი“ ან წარმოსახვითი ობიექტის.
   Source: ასათიანი მარიკა. კულტურის სოციოლოგია: სალექციო კურსი სოც. მეცნ. მაგისტრატურისათვის / მარიკა ასათიანი; [მთ. რედ.: მარინე ჩიტაშვილი, ენობრ. რედ.: ლია კაჭარავა] - თბ.: სოციალურ მეცნიერებათა ცენტრი, 2006
2. წინადადების აქტიური, ცოცხალი ნაწილი. ბერძნული logos (ან, ვთქვათ, ებრაული dabar) ყოველივე „გამოთქმულის“ აქტიური პრინციპია; იგი ერთდროულად არის მოვლენაც, მცნებაც, სჯულიც და მოქმედებაც, რომელიც გვიხსნის გამომთქმელს. ხოლო ბერძნული რემა გამოვლინებაა სიცოცხლისა, რომელიც ერთ არსებას მეორესთან აკავშირებს; გონებით აღქმული სიტყვაა, რომელიც ჟესტით, ბგერებით თუ სხვა საშუალებით გადაეცემა სხვა გონებას, რომელსაც მისი აღქმის უნარი აქვს.
   Source: დიუმულენი, პიერ. იოანეს სახარება; გამოცხადება; ეპისტოლეები: კომენტარი/პიერ დიუმულენი; [თარგმნა ფრანგ. რუსუდან ავალიშვილმა; რედ. ექვთიმე კოჭლამაზაშვილი]. - თბ.: თეოლ., ფილოს., კულტ. და ისტ. ინ-ტი, 2008. - 255გვ.; 20სმ.. - ISBN: 978-9941-0-0288-5 : [ფ.ა.][MFN: 132319]