როგორც ენის სტრუქტურის ელემენტი – წესი, რომლითაც აღმინშვნელი აღნიშნავს აღსანიშნს. შეგვიძლია ავიღოთ მნიშვნელობის სხვა დეფინიციაც. მის მიხედვით, მნიშვნელობა იქნება აღსანიშნის შესატყვისი იდეალური ობიექტი, რომელიც აღმნიშვნელის შინაარსეულ მხარეს წარმოადგენს.
Source: ბიჭაშვილი მამუკა. პოლიტიკური თეორია და ანალიზის პრაქტიკა: ინტენსიური სემინარი სოც. მეცნ. მაგისტრატურისათვის / მამუკა ბიჭაშვილი; [მთ. რედ.: მარინე ჩიტაშვილი, ენობრ. რედ.: ლია კაჭარავა] - თბ.: სოციალურ მეცნიერებათა ცენტრი, 2006