ინფორმაციის შეგროვების მეთოდი (ძირითადად გამოიყენება ეთნოგრაფიაში, ანტროპოლოგიაში და სოციოლოგიაში), რომლის დროსაც მკვლევარი აკვირდება აქტორ(ებ)ის მოქმედებას. ერთმანეთისაგან განასხვავებენ ე.წ. „უბრალო“ და „ჩართულ“ („მონაწილე“) დაკვირვებას. პირველ შემთხვევაში, მკვლევარი არანაირად არ ერევა იმ მოვლენებში, რომლებსაც აკვირდება, ხოლო მეორე შემთხვევაში ის ხშირად სრულად იზიარებს დაკვირვების ობიექტთა ყოფას, მონაწილეობას იღებს მათ საქმიანობაში, ესაუბრება მათ, რათა უკეთ შეისწავლოს მათი ცხოვრება.
Source: ზურაბიშვილი თინათინ. თვისებრივი მეთოდები სოციალურ კვლევაში: სალექციო კურსი სოც. მეცნ. მაგისტრატურისათვის / თინათინ ზურაბიშვილი; [მთ. რედ.: მარინე ჩიტაშვილი, ენობრ. რედ.: ლია კაჭარავა] - თბ.: სოციალურ მეცნიერებათა ცენტრი, 2006