დემოკრატიული პოლიტიკური კულტურა

მოითხოვს გარკვეულ ინტელექტუალურ ცოდნას. მაგრამ, მხოლოდ ინტელექტუალური ცოდნა ვერ ამოწურავს დემოკრატიული კულტურის შინაარსს. გარდა წმინდა ინფორმაციული ხასიათის ცოდნისა, აუცილებელია განსაზღვრული ღირებულებითი წარმოდგენებისა და ქცევის მოდელების არსებობა. ლიტერატურაში დემოკრატიული კულტურა დახასიათებულია როგორც სამოქალაქო კულტურა (civic culture). თუ ძალიან გამარტივებულად წარმოვიდგენთ, ეს არის სახელმწიფოს ავტორიტეტის აღიარებისა და მისგან ნაწილობრივი დამოუკიდებლობის ერთგვარი ნარევი. იდეალური, დემოკრატიული მოქალაქე აღიარებს პოლიტიკური ავტორიტეტის ლეგიტიმურობას და ამავდროულად დარწმუნებულია, რომ მას უფლება (ან მოვალეობაც) აქვს ზეგავლენა იქონიოს მის (პოლიტიკური ავტორიტეტის) ქცევაზე.