ფსიქე

ნეგელსბახი ამტკიცებს, რომ ჰომეროსთან მშვინვიერი სიცოცხლის პრინციპია და არა სულიერი სიცოცხლისა, ის სიტყვა „სულის“ თავდაპირველი მნიშვნელობის, სუნთქვის (სულთქმის) შესატყვისია. სხეულის დატოვების შემდეგ ეს მშვინვიერი ფსიქე ქვესკნელში ეშვება გარდაცვლილი ადამიანის ბუნდოვანი ორეულის კვამლისებური აჩრდილის სახით. მას წართმეული აქვს გრძნობა, ცნობა, ნება – სწორედ ყველაფერი ის, რაც შეადგენს ადამიანის „მე“-ს, ანუ ჩვენი გაგებით – მის სულს.