ფერარი ჯუზეპე (1811-1976)

მილანში დაიბადა. ფერარიმ გამოაქვეყნა სახელმძღვანელო იტალიელ პოლიტიკურ მწერალთა შესახებ (1862 წ.), თუმცა მისი ძირითადი შრომაა რევოლუციის ფილოსოფია (1851 წ.), რომელშიც სკეპტიციზმის ფორმაა გადმოცემული. რადგანაც ჭეშმარიტების წვდომა შეუძლებელია, ფერარი ასკვნის, რომ პირველობა ბუნებრივ და ისტორიულ გამოცდილებას ეკუთვნის, საიდანაც გამომდინარეობს მეტი გამოყენებადობის კრიტერიუმი (უტილიტარიზმი). ამით აიხსნება განმანათლებლობისთვის სახასიათო მეცნიერების აღზევება და ნებისმიერი რელიგიის უარყოფა.