თამაში

1. სათამაშო აქტივობას სხვადასხვა სახის სიამოვნება უდევს საფუძვლად, კერძოდ: 1. პარტნიორებთან უშუალო კონტაქტის სიამოვნება; 2. სათამაშო სიტუაციების შედეგების სწრაფად გარკვევის სიამოვნება; 3. შეჯიბრისგან მიღებული სიამოვნება; 4. საკუთარი თავისა და შესაძლებლობების დემონსტრირებით მიღებული სიამოვნება; 5. როლში ,,შესვლის” სიამოვნება და ა.შ.
   Source: ადამიანის უფლებების სწავლება ინტერაქტიური მეთოდების გამოყენებით : თრენინგის მასალები / საქ. პედაგოგთა კვალიფიკაციის ამაღლების და გადამზადების ცენტრ. ინ-ტი ; [შემდგ.: მ. ბაქრაძე და სხვ. ; გ. ნოზაძის საერთო რედ.] - თბ. : მერიდიანი, 2000,

2. რიტუალი ორიენტირის გარეშე. ე. ი. თამაში როგორც ცნობიერება არის მხოლოდ ცნობიერების შინაარსი, რიტუალის რიტუალი. ამდენად თამაშს შეიძება მეტა-რიტუალი ვუწოდოთ ანუ რიტუალი, რომელიც გასულია რიტუალის „იქით“, „გარეთ“, - რიტუალის შესასრულებლად. თამაში ზოგადად, გულისხმობს რაღაც წესს, მრავალ რიტუალს, რომლებიც სრულდება მოთამაშეების მიერ. თამაში (ზოგადად) არის მეტა-რიტუალების ერთნაირობა, კომპლექსი.
   Source: თევზაძე გიგი. ჩვენი დრო, სფინქსი და ძენონის ისარი (ცნობიერების ესთეტიკა) / [რედ.: ლ. ბერძენიშვილი] - თბ., 1993