გამოიგონეს 1956 წელს. ის მაშინვე იქცა სატელევიზიო მაუწყებლობის მთავარ ნაწილად. ვიდეო იაფი საშუალება იყო წინასწარ დაგეგმილი პროგრამებისა და ღონისძიებების ჩასაწერად. მიშელ ოდერმა ამ ამბიდან დაახლოებით ათ წელიწადში, 21 წლის ასაკში დაიწყო, ის რასაც მოგვიანებით „ვიდეო – არტისტობა“ უწოდეს. 1970 წელს მან შეიძინა ყველაზე გავრცელებული ვიდეოკამერა „სონი პორტაპკი“ და მას შემდეგ თითქოს უწყვეტ რეჟიმში იღებს ადამიანებს, ადგილებს და ამბებს მის გარშემო.
Source: ცხელი შოკოლადი – 2005 –№11 – რედ.: შორენა შავერდაშვილი